Orlik krzykliwyDuży, wędrowny ptak drapieżny z rodziny jastrzębiowatych. Zamieszkuje wschodnią i południową Eurazję. Europejskie ptaki zimują w Afryce. Przeloty w kwietniu i wrześniu - październiku. W Polsce bardzo nieliczny ptak lęgowy, głównie na wschodzie i północy (populację szacuje się na 1700-1900 par).
Cechy gatunku:
Obie płci ubarwione podobnie: ciemno, matowo z szarym odcieniem. Potylica i barki jaśniejsze. Dziób ciemny, palce żółte. Podobny do orła przedniego, lecz o wiele mniejszy, zbliżony wielkością do myszołowa. W locie widoczne długie, deskowate skrzydła z palczasto rozłożonymi lotkami pierwszego rzędu oraz białe nasady lotek.

Wymiary średnie:
dł. ciała 61-66 cm, rozpiętość skrzydeł 177 cm, waga do 1600 g

Biotop:
Zwarte, stare i rozległe lasy, przeważnie mieszane, w pobliżu pól uprawnych, łąk i pastwisk, na obszarach obfitujących w tereny podmokłe i jeziora.

Gniazdo:
Na wysokim drzewie, przeważnie liściastym, na skraju lub też w głębi drzewostanów, tuż przy pniu, w dolnej części korony. Jaja mało wydłużone, różnobiegunowe, bez połysku, składane pod koniec kwietnia lub na początku maja w ilości przeważnie 2, o wymiarach średnich 63x53 mm. Jeden lęg w roku, w maju. Wysiadują oboje rodzice przez okres ok. 33-43 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo po 49-56 dniach.

Ochrona:
W Polsce objęty ochroną gatunkową ścisłą. Wokół gniazd orlików krzykliwych obowiązuje strefa ochronna: przez cały rok w promieniu do 100 m, a okresowo (od 1.03 do 31.08) - w promieniu do 500 m od gniazda.