Dostępność wody jest podstawowym warunkiem występowania gatunków zwierząt na określonym terenie i jej migracji na nowe terytoria. W ostatnich latach zaobserwować można stały spadek poziomu wód gruntowych. Dodatkowo, mała ilość opadów sprawia, iż zwierzyna koncentruje się wzdłuż nie wysychających latem rzek leśnych co naraża ją na niebezpieczeństwo ataku drapieżnika czy też kłusownika.

Poprawa dostępności wody jest zharmonizowana z lepszym dostępem pokarmu w okolicy wodopojów. W tym celu, na obszarach, gdzie zasoby wody są skromne, budowane są małe wodopoje – są to niewielkie oczka wodne lub małe zapory wodne wykorzystywane jako wodopoje dla zwierzyny lub kąpieliska dla dzików.

Urządzenie służące do odławiania żywcem zwierzyny drobnej lub grubej do celów naukowych lub przesiedlenia.

(budka lęgowa, platforma lęgowa, nisza lęgowa, półka lęgowa) – specjalnie przygotowana konstrukcja, najczęściej wykonana z drewna i przeznaczona na gniazda, głównie dla ptaków, ale też dla innych zwierząt mających trudności ze znalezieniem w środowisku przekształconym przez człowieka odpowiedniego miejsca na gniazdo.
Zwykle nazwa konstrukcji występuje z określeniem uściślającym dla jakiego gatunku zwierzęcia jest przeznaczona np: skrzynka lęgowa dla sikorki, nisza lęgowa dla jaskółek, platforma dla bociana, kosz dla kaczki.  Wobec niedoboru odpowiednich miejsc lęgowych zdarza się często, że zwierzęta decydują się na zajęcie skrzynki mniej wygodnej, pierwotnie przeznaczonej dla innego gatunku. Skrzynki lęgowe służą ochronie gatunkowej, sprzyjają bioróżnorodności, a wystawione w odpowiedniej ilości i proporcjach przywracają biorównowagę.