Plama na gardle jest biała, podłużnie rozwidlona, sięgająca do kończyn przednich, zmiennego kształtu i wielkości.
Formuła zębowa jest następująca: 3 1 4 1/3 1 4 2.
Samica ma 2 pary sutek.
Występowanie:
Rozmieszczenie kamionki obejmuje środkową, zachodnią i południową Europę, Małą Azję, Środkową Azję aż do Kaszmiru, Sikkim, zachodnią i północną Mongolię. Brak jej na Wyspach Brytyjskich, Korsyce, Sardynii, północnej Sycylii i częściowo we wschodniej Europie. W górach dochodzi do 2700 m n.p.m. W Polsce występuje w całym kraju, lecz nielicznie.
Biotop:
Biotopem kuny domowej są lasy, gdzie zajmuje dziuple, stosy drewna i gałęziówki, ale również osiedla ludzkie, w których zamieszkuje stajnie, strychy, stodoły, wysypiska, ruiny, kamieniołomy. Spotkać ją można również w wielkich miastach, gdzie przebywa przeważnie na strychach kościołów.
Pokarm:
Pożywienie kamionki jest bardzo zróżnicowane. Podstawą są drobne gryzonie, szczury, ptaki, napada także drób, króliki, nie gardzi padliną. Rzadko zjada nietoperze i jeże. Ulubionym przysmakiem są jaja. W korzystnych warunkach robi zapasy, przy czym np. małe jajka zwykle zjada na miejscu, duże (granicę stanowi masa 10 g) unosi ze sobą. W lecie przeważa pokarm roślinny, jak jagody i inne owoce. Ulubione zwłaszcza są wiśnie i czereśnie, których pestki widoczne są w kale. Pod względem wymiarów i wyglądu kał jest podobny do kału tumaka. Dzienne zapotrzebowanie pokarmowe wynosi od 100-200 g.
Rozród:
Ruja kamionki wypada w końcu czerwca i trwa do połowy sierpnia. Ciąża (przedłużona) trwa 247-280 dni. Jeden miot rocznie. Młode rodzą się w końcu marca lub na początku kwietnia; w miocie są 2-6, średnio 3 młode. Gniazda są dobrze wymoszczone. Młode otwierają oczy po 34-38 dniach, ssą około 6 tygodni, dojrzałość płciową uzyskują po 15 miesiącach. Linka przebiega dwa razy w roku: wiosenna rozpoczyna się w końcu kwietnia - początku maja, od głowy i przechodzi na tułów, w końcu na ogon. Linka jesienna zaczyna się w sierpniu, przebiega w kierunku odwrotnym i kończy się w listopadzie.
Zachowanie:
Maksymalna długość życia wynosi przypuszczalnie około 10 lat. Aktywność kamionki jest głównie nocna. Wielkość terytorium zależna jest od warunków pokarmowych (obejmuje od 2 do 4 tysięcy ha). Długość jednorazowej marszruty dochodzi do 8 km. W zimie zagęszczenie kamionki w osiedlach jest większe niż w lecie.
Formuła zębowa jest następująca: 3 1 4 1/3 1 4 2.
Samica ma 2 pary sutek.
Występowanie:
Rozmieszczenie kamionki obejmuje środkową, zachodnią i południową Europę, Małą Azję, Środkową Azję aż do Kaszmiru, Sikkim, zachodnią i północną Mongolię. Brak jej na Wyspach Brytyjskich, Korsyce, Sardynii, północnej Sycylii i częściowo we wschodniej Europie. W górach dochodzi do 2700 m n.p.m. W Polsce występuje w całym kraju, lecz nielicznie.
Biotop:
Biotopem kuny domowej są lasy, gdzie zajmuje dziuple, stosy drewna i gałęziówki, ale również osiedla ludzkie, w których zamieszkuje stajnie, strychy, stodoły, wysypiska, ruiny, kamieniołomy. Spotkać ją można również w wielkich miastach, gdzie przebywa przeważnie na strychach kościołów.
Pokarm:
Pożywienie kamionki jest bardzo zróżnicowane. Podstawą są drobne gryzonie, szczury, ptaki, napada także drób, króliki, nie gardzi padliną. Rzadko zjada nietoperze i jeże. Ulubionym przysmakiem są jaja. W korzystnych warunkach robi zapasy, przy czym np. małe jajka zwykle zjada na miejscu, duże (granicę stanowi masa 10 g) unosi ze sobą. W lecie przeważa pokarm roślinny, jak jagody i inne owoce. Ulubione zwłaszcza są wiśnie i czereśnie, których pestki widoczne są w kale. Pod względem wymiarów i wyglądu kał jest podobny do kału tumaka. Dzienne zapotrzebowanie pokarmowe wynosi od 100-200 g.
Rozród:
Ruja kamionki wypada w końcu czerwca i trwa do połowy sierpnia. Ciąża (przedłużona) trwa 247-280 dni. Jeden miot rocznie. Młode rodzą się w końcu marca lub na początku kwietnia; w miocie są 2-6, średnio 3 młode. Gniazda są dobrze wymoszczone. Młode otwierają oczy po 34-38 dniach, ssą około 6 tygodni, dojrzałość płciową uzyskują po 15 miesiącach. Linka przebiega dwa razy w roku: wiosenna rozpoczyna się w końcu kwietnia - początku maja, od głowy i przechodzi na tułów, w końcu na ogon. Linka jesienna zaczyna się w sierpniu, przebiega w kierunku odwrotnym i kończy się w listopadzie.
Zachowanie:
Maksymalna długość życia wynosi przypuszczalnie około 10 lat. Aktywność kamionki jest głównie nocna. Wielkość terytorium zależna jest od warunków pokarmowych (obejmuje od 2 do 4 tysięcy ha). Długość jednorazowej marszruty dochodzi do 8 km. W zimie zagęszczenie kamionki w osiedlach jest większe niż w lecie.