ŁyskaŚredniej wielkości wędrowny ptak wodny z rodziny chruścieli. Zamieszkuje Eurazję. Przeloty w marcu-kwietniu i październiku-listopadzie, tworzy wówczas stada liczące tysiące osobników. Zimuje w południowej i zachodniej Europie i południowej Azji i północnej Afryce. W Polsce gnieździ się licznie w całym kraju poza najwyższymi partiami gór, licznie zimuje na podgrzewanych, niezamarzających zbiornikach.

Cechy gatunku:
Upierzenie łupkowoczarne z nagą, podobnie jak dziób, białą blaszką na czole, od której pochodzi polska nazwa gatunku. Palce otoczone płatkowatymi błonami pławnymi. Młode jaśniejsze z mniejszą i ciemną blaszką na czole, pisklęta ciemne z żółtą głową, białą brwią i czerwoną plamą na czole.

Wymiary średnie:
długość ciała ok. 37–42 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 70 cm, masa ciała ok. 0,6–1,2 kg

Biotop:
Słodkie lub słonawe zbiorniki zarośnięte trzciną lub sitowiem z oczkami czystej wody.

Gniazdo:
Wśród roślin wodnych, na złamanych źdźbłach lub bezpośrednio na powierzchni, blisko otwartej wody. Buduje również jedno lub dwa gniazda zapasowe w celu odpoczynku lub noclegu. Wyprowadza jeden lub dwa lęgi w roku, w kwietniu-maju, po zniesieniu 6 do 15 jaj. Jaja wysiadywane są przez okres 22 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta opuszczają gniazdo zaraz po wykluciu, a samodzielność uzyskują po około 8 tygodniach.

Pożywienie:
Rośliny wodne – zarówno części zielone jak i nasiona oraz różnorodne zwierzęta wodne. Z powierzchni wody wyskakuje na 40 cm, a nurkuje do 6 m.

Ochrona:
Gatunek łowny od dnia 15 sierpnia do 21 grudnia.