Średni, wędrowny ptak wodny z rodziny kaczkowatych, przeloty w marcu - kwietniu i sierpniu - październiku. Zamieszkuje w zależności od podgatunku

Cechy gatunku:
Najmniejsza kaczka Europy. Samiec w szacie godowej ma kasztanowatą głowę i górną część szyi. Bok głowy zielonoczarny z połyskiem, od koloru kasztanowego oddzielają tę plamę białe pasy, które następnie łączą się u nasady dzioba. Pierś kremowa z ciemnymi cętkami. Grzbiet i boki sinoszare z drobnym poprzecznym prążkowaniem. Tył grzbietu szarobrązowy. Na skrzydle lusterko w kolorze zielonkawej plamy na głowie. Samica z wierzchu brązowa z ciemnym deseniem. Spód biały. Podobnie wyglądają młodociane i samiec w okresie spoczynkowym.

Wymiary średnie:
dł. ciała ok. 30-38 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 58 cm, waga ok. 200-450 g

Biotop:
Różnorodne śródlądowe zbiorniki wodne, preferuje jednak niewielkie, gęsto zarośnięte oczka. Wiosną łączą się w pary i budują gniazdo.

Gniazdo:
Na lądzie, w pobliżu wody, ukryte w gęstej roślinności. W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju - czerwcu 5 do 15 jaj w kolorze żółtobiałym z zielonkawym odcieniem. Jaja wysiadywane są przez okres 23 dni przez samicę. Pisklęta są zagniazdownikami. Potomstwem opiekuje się wyłącznie samica.

Pożywienie:
Pokarm roślinny z domieszką zwierzęcego. Pożywienia szukają w wodzie, przegrzebując dno.

Ochrona:
Gatunek łowny od 15 sierpnia do 21 grudnia.