*1900 - †1980

Urodzony w 1900 roku na ziemiach stanisławowskich, kresy wschodnie, obecnie tereny Ukrainy. Po wyzwoleniu w 1919 roku wstępuje do wojska polskiego i jako podoficer zawodowy pełni służbę wojskową w Okręgu Lwowskim. Po zdemobilizowaniu w połowie lat trzydziestych podejmuje pracę gajowego na trenach województwa stanisławowskiego. Ponownie zmobilizowany w lipcu 1939 roku uczestniczy w kampanii wrześniowej, a po jej zakończeniu przedostaje się do rodzinnych stron w rejon Stanisławowa. Na początku 1940 roku aresztowany z całą rodziną zostaje wywieziony na Syberię.
W 1943 wstępuje w Sielcach do Ludowego Wojska Polskiego, a po odbytym szkoleniu oficerskim zostaje oficerem LWP. Przebył szlak bojowy I dywizji Ludowego Wojska Polskiego. Po zakończeniu wojny skierowany do służby i pracy w Sanatorium Wojskowym w Krynicy na stanowisko oficera żywnościowego w stopniu porucznika. Przeniesiony do rezerwy w 1952 roku pracuje nadal w Sanatorium Wojskowym na różnych stanowiskach jako pracownik cywilny. Przedwojenny myśliwy. W okresie międzywojennym polował na terenach województwa stanisławowskiego, po II wojnie światowej i przybyciu w rejon Krynicy organizował łowiectwo na terenach powiatu nowosądeckiego. Tu polował pod koniec lat czterdziestych i na początku lat pięćdziesiątych. Jeden z założycieli Kół Łowieckich, cywilnego „Sokół” i wojskowego „Jeleń” w Krynicy. Przez kilka lat pełnił funkcję łowczego Koła Łowieckiego „Sokół”. Namiętny hodowca psów myśliwskich, zawsze posiadał co najmniej dwa psy użytkowe, jeden do polowań na zwierzynę grubą, drugi na ptactwo.   
Po przejściu na emeryturę pod koniec lat sześćdziesiątych przeprowadził się do rodziny syna w rejon Bieszczad aby być bliżej swych ukochanych Kresów i Stanisławowa. Do końca swego życia polując, zmarł na początku lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku.

Porucznik Mikołaj Kogut rok 1960. Porucznik Mikołaj Kogut przy ognisku, przerwa w polowaniu rok 1960. Zdjęcie zbiorowe członków Koła, siedzi pierwszy z lewej, Mikołaj Kogut.