Formuła zębowa 3 1 4 1/3 1 4 2.
Samica ma dwie pary sutek.
Występowanie:
Tumak zamieszkuje prawie całą Europę zachodnią i północną Azję aż po Ob i Irtysz. W Polsce występuje prawie wszędzie, ale jest bardzo nieliczny.
Biotop:
Biotopem tumaka są rozległe lasy mieszane nizinne i górskie. W górach dochodzi do 1600-1850 m n.p.m. za kryjówkę służą mu dziuple, opuszczone gniazda ptaków drapieżnych i wiewiórek.
Pokarm:
Pokarmem kuny leśnej są głównie gryzonie myszowate, poza tym wiewiórki, ptaki i ich zniesienia, owady, płazy, ryby i padlina. W jesieni, udział roślin (owoce i jagody) może stanowić 100% diety. Dzienne zapotrzebowanie pokarmowe wynosi około 10% masy ciała, czyli 160 g. W okresie nadmiaru pokarmu kuna leśna robi zapasy, np. jajek ptasich, które zagrzebuje, by je potem spożyć.
Rozród:
Tumak osiąga dojrzałość płciową w wieku około 15 miesięcy. Cieczka rozpoczyna się z końcem czerwca i trwa do 1 sierpnia. Kopulacja trwa średnio 50 minut (10-150) zaobserwowano .5-7 kryć. Ciąża jest przedłużona i trwa od 260 do 305 dni. Młode rodzą się w marcu-kwietniu. Kuna ma jeden miot w ciągu roku, z 3-5 młodymi. Oczy otwierają się im po 34-38 dniach. Pierwsze opuszczenie gniazda następuje po około 44 dniach. Okres laktacji trwa około 2,5 miesiąca. Rozpad rodziny następuje pod koniec lata lub na początku jesieni, ale młode osiągają samodzielność dopiero po 6 miesiącach życia. Co do linki tumaka zdania są podzielone: jedni autorzy wymieniają dwie linki w roku, na wiosnę i w jesieni , inni uważają, że całkowita linka przebiega tylko raz w roku, na wiosnę- zaczyna się od łap, a kończy się na grzbiecie. Włos zimowy wyrasta we wrześniu i w połowie października tumak już ma futro zimowe. Maksymalna długość życia tumaka w przyrodzie wynosi 10-12 lat. Wrogami naturalnymi tumaka są większe od nich drapieżniki i włóczące się psy oraz orzeł, puchacz i jastrząb gołębiarz.
Zachowanie:
Kuny leśne są aktywne nocą, tylko głodne polują jeszcze w godzinach rannych. Prowadzą życie koczownicze. Łowisko jest zwykle dużo większe niż areał osobniczy. Ten ostatni obliczany zależnie od warunków i ilości pokarmu wynosi od 5 do 23 km2 liczba wrogów i konkurentów wywiera także duży wpływ na wielkość areału. Terytorium znakowane jest wydzielinami gruczołów zapachowych i odchodami. Tumak przebywa w ciągu nocy do 10 km. Znakomicie wspina się na drzewa i przeskakuje jak wiewiórka (często w pogoni za nią) z jednego na drugie z odległości do 3,5 m. Potrafi także zeskoczyć na cztery łapy z wysokości 20 m. W ruchach bardzo zwinny i szybki, poluje przeważnie na ziemi. Pływa dobrze, ale niechętnie. Idąc po ziemi często staje słupka, by ogarnąć wzrokiem większą przestrzeń przed sobą. Zmysły wzroku, słuchu i węchu są bardzo dobrze rozwinięte. Spotykany na ziemi ucieka szybko w gąszcze, na drzewie natomiast potrafi godzinami wpatrywać się w człowieka.
Znaczenie gatunku:
Tumak w ekosystemie pomaga w utrzymaniu równowagi wśród gryzoni myszowatych.
Samica ma dwie pary sutek.
Występowanie:
Tumak zamieszkuje prawie całą Europę zachodnią i północną Azję aż po Ob i Irtysz. W Polsce występuje prawie wszędzie, ale jest bardzo nieliczny.
Biotop:
Biotopem tumaka są rozległe lasy mieszane nizinne i górskie. W górach dochodzi do 1600-1850 m n.p.m. za kryjówkę służą mu dziuple, opuszczone gniazda ptaków drapieżnych i wiewiórek.
Pokarm:
Pokarmem kuny leśnej są głównie gryzonie myszowate, poza tym wiewiórki, ptaki i ich zniesienia, owady, płazy, ryby i padlina. W jesieni, udział roślin (owoce i jagody) może stanowić 100% diety. Dzienne zapotrzebowanie pokarmowe wynosi około 10% masy ciała, czyli 160 g. W okresie nadmiaru pokarmu kuna leśna robi zapasy, np. jajek ptasich, które zagrzebuje, by je potem spożyć.
Rozród:
Tumak osiąga dojrzałość płciową w wieku około 15 miesięcy. Cieczka rozpoczyna się z końcem czerwca i trwa do 1 sierpnia. Kopulacja trwa średnio 50 minut (10-150) zaobserwowano .5-7 kryć. Ciąża jest przedłużona i trwa od 260 do 305 dni. Młode rodzą się w marcu-kwietniu. Kuna ma jeden miot w ciągu roku, z 3-5 młodymi. Oczy otwierają się im po 34-38 dniach. Pierwsze opuszczenie gniazda następuje po około 44 dniach. Okres laktacji trwa około 2,5 miesiąca. Rozpad rodziny następuje pod koniec lata lub na początku jesieni, ale młode osiągają samodzielność dopiero po 6 miesiącach życia. Co do linki tumaka zdania są podzielone: jedni autorzy wymieniają dwie linki w roku, na wiosnę i w jesieni , inni uważają, że całkowita linka przebiega tylko raz w roku, na wiosnę- zaczyna się od łap, a kończy się na grzbiecie. Włos zimowy wyrasta we wrześniu i w połowie października tumak już ma futro zimowe. Maksymalna długość życia tumaka w przyrodzie wynosi 10-12 lat. Wrogami naturalnymi tumaka są większe od nich drapieżniki i włóczące się psy oraz orzeł, puchacz i jastrząb gołębiarz.
Zachowanie:
Kuny leśne są aktywne nocą, tylko głodne polują jeszcze w godzinach rannych. Prowadzą życie koczownicze. Łowisko jest zwykle dużo większe niż areał osobniczy. Ten ostatni obliczany zależnie od warunków i ilości pokarmu wynosi od 5 do 23 km2 liczba wrogów i konkurentów wywiera także duży wpływ na wielkość areału. Terytorium znakowane jest wydzielinami gruczołów zapachowych i odchodami. Tumak przebywa w ciągu nocy do 10 km. Znakomicie wspina się na drzewa i przeskakuje jak wiewiórka (często w pogoni za nią) z jednego na drugie z odległości do 3,5 m. Potrafi także zeskoczyć na cztery łapy z wysokości 20 m. W ruchach bardzo zwinny i szybki, poluje przeważnie na ziemi. Pływa dobrze, ale niechętnie. Idąc po ziemi często staje słupka, by ogarnąć wzrokiem większą przestrzeń przed sobą. Zmysły wzroku, słuchu i węchu są bardzo dobrze rozwinięte. Spotykany na ziemi ucieka szybko w gąszcze, na drzewie natomiast potrafi godzinami wpatrywać się w człowieka.
Znaczenie gatunku:
Tumak w ekosystemie pomaga w utrzymaniu równowagi wśród gryzoni myszowatych.