GronostajZwany też łasica gronostaj,  mały drapieżnik z rodziny łasicowatych.

Gronostaj jest mistrzem kamuflażu. Zimą chodzi w białym płaszczu, latem zmienia barwę na rdzawą. Poluje przede wszystkim w nocy, łapiąc lemingi, a nawet ptaki. Jeśli zostanie zaatakowany, broni się ostrymi pazurami i kłami. W lecie jego sierść jest koloru czekoladowo-brązowego na grzbiecie, żółto-białego na brzuchu, z czarnym końcem ogona; w zimie futro zmienia na białe z czarnym końcem ogona.

Występowanie:
Eurazji i Ameryce Północnej.

Wymiary ciała:
długość (bez ogona) do 30 cm, długość ogona 11-15 cm
masa 0,15–0,45 kg.

Biotop:
Mieszka na obrzeżach lasu, w zaroślach, jest zwierzęciem naziemnym, prowadzącym raczej nocny tryb życia.

Pokarm:

Żywi się drobnymi owadami, kręgowcami, mięczakami. W zimie czasem atakuje też zwierzęta większe od siebie np. zające.

Rozród:

W lutym i w marcu ma ruję i po 70 dniach ciąży rodzi od 2 do 13 młodych, które są ślepe przez około 10 dni. Samica karmi młode przez 2 miesiące. Gniazdo wyścieła mchem i sierścią.

Ochrona:
Gronostaj jest objęty ścisłą ochroną gatunkową.