Orzeł przedniDuży ptak drapieżny z rodziny jastrzębiowatych, zamieszkujący Europę, północną Afrykę, środkową Azję i Amerykę Północną. W Europie dawniej rozpowszechniony, obecnie występuje prawie wyłącznie w rejonie Alp. W Polsce skrajnie nieliczny ptak lęgowy (30-35 par), występuje głównie w Karpatach.


Cechy gatunku:
Samica znacznie większa, ale obie płci ubarwione identycznie. Grzbiet brunatny, głowa i kark jaśniejsze o złotawym odcieniu. Spód jaśniejszy. Lotki i końce sterówek czarne, nasada ogona szara. Nogi żółte. Dziób czarny, zakrzywiony, przystosowany do łapania ciężkich zwierząt. Pomagają też w tym silne mięśnie nóg i pazury ostrzejsze od pazurów kota. Skrzydła długie i szerokie, w locie ślizgowym i podczas krążenia lekko uniesione, na końcach widoczne palczasto rozłożone lotki. W locie silnie uderza skrzydłami, po czym przez 1-2 sekundy następuje lot ślizgowy.

Wymiary średnie:
dł. ciała ok. 65-100 cm, rozpiętość skrzydeł 150-240 cm, waga ok. 2,5 - 7 kg (rekord 9 kg)

Biotop:
Lasy i góry, unika człowieka. Młodociane osobniki koczują.

Gniazdo:
Na półce skalnej lub w koronie wysokiego drzewa. W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając dwa jaja w marcu lub kwietniu. Jaja wysiadywane są okres około 42 dni przez samicę. Pisklęta opuszczają gniazdo po niemal 3 miesiącach.

Pożywienie:
Średniej wielkości ssaki, ptaki i świeża padlina. Poluje z niskiego lotu patrolowego i z zasiadki.

Ochrona:
W Polsce objęty ochroną gatunkową ścisłą. Wymaga ochrony czynnej. Wokół gniazd orłów przednich obowiązuje strefa ochronna: przez cały rok w promieniu do 200 m, a okresowo (od 1.01 do 31.07) - w promieniu do 500 m od gniazda.